Kumun terapide ilk kullanımı bir İngiliz pediatrist olan Margeret Lowenfiled tarafından 1920’li yılların sonunda olmuştur. Lowenfield çocuklarla olan çalışmalarında çocuklarla iletişim kurmanın yollarını aramıştır. Lowenfield, H. G. Wells’in 1911’de yayınlanan Yer Oyunları (Floor Games) kitabından etkilenmiştir. Wells bu kitapta, askerler, uzun tahtalar, bloklar gibi küçük oyuncaklarla çocuklarla oynanacak oyunlardan bahsetmektedir. Lowenfield bu oyuncakları çeşitlendirip, oyunun içine kum tepsisi, kum ve suyu ekleyerek 1920’lü yılların sonunda Dünya Tekniği adında kendi tekniğini geliştirmiştir.

Kum Terapisi tekniğini geliştiricisi ise Dora Kalf’tır. Dora Kalf Carl Jung’un öğrencilerindendir. Kalf, Jung tarafından geliştirilen rüya analizinin çocuklarda pek işe yaramadığını kısa sürede fark etmiştir. Gerekçe olarak da çocukların sözel ifade becerilerinin düşüklüğünü göstermiştir. Bunun üzerine çocuklar üzerinde geçerli olan bir metot arayışına girmiştir. Kalf, 1954 yılında Zürih’te katıldığı bir kongrede Lowenfeld’in Dünya Tekniği’ni duymuştur. Bunun üzerine Kalf, Lowenfeld ile bu teknik ile çalışmaya başlamıştır. Kalf, zaman içinde çocukların kumdaki çalışmaların Jung’un bahsettiği içsel psişik süreçlere denk geldiğini düşünmüş ve çalışmalarını bu konu üzerine yoğunlaştırmıştır. Zamanla zenginleştirdiği bu tekniğe Lowenfeld’in de onayını alarak Kum Terapisi adını vermiştir. Bu teknik daha sonra yaygınlaşmış ve dünyanın birçok yerinde kullanmaya başlanmıştır.